هدف این مقاله تعیین فاصله بین وضعیت موجود و مطلوب آموزش مهندسی است. ابتدا از طریق پرسشنامۀ الکترونیکی که برای اعضای هیئتعلمی دانشکدههای مهندسی کشور ارسال شد، اعتبار معیارهای مستخرج از مدلهای جهانی آموزش مهندسی موردبررسی قرار گرفت. از دیدگاه اعضای هیئتعلمی دانشکدههای مهندسی کشور، اهمیت تمام معیارهای تعیینشده بالاتر از ملاک حد متوسط است، لذا باید در برنامههای آموزش مهندسی کشور مورد توجه قرار گیرند. سپس برای تعیین میزان رعایت معیارهای تعیینشده، دیدگاه استادان و دانشجویان سال آخر رشتههای مهندسی دانشگاههای استان کرمان موردمطالعه قرار گرفت. یافتهها نشان داد که از دیدگاه استادان، وضعیت موجود اکثریت معیارهای آموزش مهندسی در حد متوسط و پایینتر از متوسط قرار دارد. اما از دیدگاه دانشجویان مهندسی وضعیت موجود تمام معیارهای آموزش مهندسی پایینتر از متوسط است. همچنین مقایسۀ وضعیت موجود و مطلوب آموزش مهندسی نشان داد که هم از دیدگاه استادان و هم از دیدگاه دانشجویان بین وضعیت موجود و مطلوب آموزش مهندسی در کشور تفاوت وجود دارد. یعنی، میزان رعایت معیارهای آموزش مهندسی پایینتر از وضعیت مطلوب است. سرانجام، نتیجهگیری شد که تمام ابعاد و معیارهای آموزش مهندسی باید در یک چارچوب مدوّن و نظاممند مدنظر قرار گیرد تا بتوان کیفیت نظام آموزش مهندسی را ارتقاء بخشید.