فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایرانفصلنامه آموزش مهندسی ایران1607-2316145420120901The basic requirements of interaction of university-industry: a knowledge management approachالزامات اساسی تعامل دانشگاه ـ صنعت: با رویکرد مدیریت دانش119261210.22047/ijee.2012.2612FAرضوان حسینقلی زادهاستاد یار دانشکده علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهدJournal Article20130118The main goal of this study was to examine the basic requirements of interaction of University-Industry with knowledge management (KM) in the Engineering School of Ferdowsi University (ESFUM). To achieve this goal, a case study research method is used. All members of faculties in the engineering school are selected as target population. According to the research results, the basic requirements of interaction U-I was categorized in nine main categories such as perceived usefulness, perceived necessity, knowledge goal setting, knowledge coherence, valuation of knowledge, action learning, knowledge relevance, shared language and taking risk. Also, the quantitative results showed that perceived usefulness and perceived necessity of knowledge, shared language, action learning, valuation of knowledge, taking risk, knowledge coherence, knowledge relevance and knowledge goal setting got the highest rate in the population studied هدف اصلی این پژوهش بررسی الزامات اساسی تعامل بین دانشگاه ـ صنعت با رویکرد مبتنی بر مدیریت دانش در رشتههای مهندسی بود. برای دستیابی به این هدف از روش پژوهش موردی بهره گرفته شد. گردآوری دادههای مورد نیاز از طریق مصاحبه و پرسشنامه در جامعه آماری مورد مطالعه صورت گرفت. نظر به نتایج بهدست آمده از تحلیل دادههای به دست آمده، الزامات اساسی تعامل دانشگاه و صنعت متناظر با شرایط علّی گرفته شد که بهطور مستقیم و بیواسطه در شکلگیری ارتباط دانشگاه ـ صنعت موثرند و منشأ فعالیت دانشگاهیان در ارتباط با صنعت میشود. این الزامات عبارتاند از: درک سودمندی دانش، درک ضرورت دانش، هدفگذاری دانش، ارزشگذاری دانش، پیوستگی دانش، ریسک پذیری، تناسب دانش، یادگیری در حین عمل و زبان مشترک. بررسی کمّی این مؤلفهها در جامعه آماری نشان داد که ضرورت و سودمندی ادراک شده از دانش، زبان مشترک، یادگیری در حین عمل، ارزشگذاری، ریسک پذیری، پیوستگی دانش، تناسب دانش و هدفگذاری دانش به ترتیب بیشترین میزان را در جامعه آماری مورد مطالعه به خود اختصاص دادند.https://ijee.ias.ac.ir/article_2612_0e7adbc5fcd4a877eb1ee74a7241c32b.pdfفرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایرانفصلنامه آموزش مهندسی ایران1607-2316145420120901Quality assurance standards of engineering education in Iran: a global approachاستانداردهای تضمین کیفیت آموزش مهندسی در ایران: رویکردی جهانی2142261310.22047/ijee.2012.2613FAحسین مطهری نژاددانشجوی دکترای دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه مدیریت آموزشینادر قلی قورچیاناستاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران ، گروه مدیریت آموزشیپریوش جعفریاستاد یار دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه مدیریت آموزشیمحمود یعقوبیاستاد دانشگاه شیراز، دانشکده مهندسی ، بخش مهندسی مکانیکJournal Article20111127This article explores the effects of academic discipline on risk perception of technologies. The importance of this topic is that decision making about technologies depends on decision maker’s perception of technologies. In this study, risk perception of students of different academic disciplines including civil engineering, electrical engineering, computer engineering, mechanical engineering and MBA will be analyzed. Our actual aim is to find if there is any relation between these fields of studies and risk perception of technologies in terms of health, environment and society. In the next step, according to the growth in number of engineering and technical students who choose to continue their studies in MBA, we will discuss whether this field of study does have effect on risk perception of people or not. Four technologies compared in this study are renewable energies, genetic engineering, nanotechnologies and information and communication technologies (ICT). Results show that students in all fields of study have the highest risk perception in genetic engineering and lowest in renewable energies. Students from different fields of study differ on risk perception in the process of socialization and self-selection. Students of MBA have the highest risk perception of social threats in the four groups of technologies. در دو دهه گذشته توجه به کیفیت آموزش مهندسی در نتیجه عواملی از قبیل تحرک پذیری سریع، محیط کاری چند فرهنگی، بین المللی و جهانی شدن آموزش مهندسی، افزایش تعداد دانشجویان و دانشآموختگان مهندسی و گسترش آموزش از راه دور و یادگیری الکترونیکی افزایش یافته است و به تدوین استانداردها و معیارهای حرفهای در سطح جهانی برای تضمین کیفیت برنامههای آموزش مهندسی منجر شده است. از آنجا که طراحی، اجرا و ارزشیابی برنامههای آموزش مهندسی بر اساس معیارها و ترازهای منطقهای و بینالمللی جنبهای مهم از تضمین کیفیت آموزش مهندسی به شمار می رود، استفاده از این پارامترها در برنامههای آموزش مهندسی موجب اطمینان دولت و صنعت به دانش و مهارتهای مورد نیاز دانشآموختگان مهندسی میشود. هدف این مقاله تعیین استانداردهای تضمین کیفیت آموزش مهندسی در کشور ایران با رویکردی جهانی است. این پژوهش از نوع توصیفی ـ تحلیلی است و در آن از روش تحلیل محتوای کیفی استفاده شده است. سه مدل جهانی در خصوص تضمین کیفیت و اعتباربخشی برنامههای آموزش مهندسی بررسی و تحلیل شدند که وجوه مشترک معیارها و الزامات آنها در قالب هشت دسته استاندارد شامل هدفها و نتایج برنامه، برنامه درسی، هیئت علمی، منابع مالی و خدمات پشتیبانی، فضا و امکانات آموزشی، فرایند تدریس و یادگیری، دانشجویان و سنجش و ارزشیابی مشخص شد. این استانداردها میتوانند چارچوبی برای تضمین کیفیت و اعتباربخشی برنامههای آموزش مهندسی در کشور ایران را فراهم سازند، به نحوی که بتوان به ارائه آموزش مهندسی با کیفیت در سطح ملی و فراملی اقدام کرد.https://ijee.ias.ac.ir/article_2613_1a2084a8c4fe9fd418736cc13fc8489c.pdfفرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایرانفصلنامه آموزش مهندسی ایران1607-2316145420120901From bureaucratic evaluation and ranking to collaborative assessment and accreditation for enhancing quality of engineering education in Iranاز ارزیابی بوروکراتیک و رتبه بندی تا مشارکت در بهبود کیفیت و اعتبارسنجی در نظام آموزش مهندسی در ایران4356261410.22047/ijee.2012.2614FAعباس بازرگاناستاد دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهرانJournal Article20120412Increasing changes at national, regional, an international levels have posed new challenges to higher education in general and engineering education in particular. In this regard, engineering education should take into account not only these challenges, but also problems arising from sustainable development, energy and water resources, environment and new technologies. Based on this, engineering students should develop competencies and skills for lifelong learning. As such, the quality of engineering education has been considered as a major challenge. Hence, most industrialized and newly industrialized countries have taken effective steps towards, institutionalizing assessment and accreditation of engineering education. National and international experiences in higher education evaluation indicate that internal (self-) and external assessment are the most popular approaches to quality assessment and accreditation in higher education. But, in developing countries application of internal assessment without collaboration of faculty members, would end up to merely bureaucratic exercises, which would have little impact on quality improvement. Based on the above, this article aims at answering this question: What is an appropriate quality assessment and enhancement process in the Iranian engineering education? Towards this end, the article first reviews the need for assessment and accreditation of engineering education. Then, it emphasizes the necessity of carrying out collaborative self-assessment followed by external quality assessment. Furthermore, the article elaborates on evaluation factors, criteria, indicators, and the need for setting standards of quality. Finally, proposals are made about institutionalizing quality assurance in the Iranian engineering education.تحولات روز افزون در سطح ملی، منطقهای و جهانی ارزیابی و بهبود مستمر کیفیت آموزشعالی را بهطور عام و آموزش مهندسی را بهطور خاص ضروری کرده است. این امر، به ویژه با توجه به مسائل توسعه پایدار، منابع انرژی و آب، محیط زیست، فناوریهای نوین و مسائل دیگر، اجتناب ناپذیر شده است. از این رو، نیازهای آینده به قابلیتهای مهندسی و مهارتهایلازم برای یادگیری مداوم مهندسان باعث شده استکهکیفیتآموزش مهندسی بیش از پیش بهعنوان دغدغهای اساسی مد نظر قرار گیرد. در این خصوص، در اغلب کشورهای صنعتی و نیمه صنعتی در زمینه ارزیابی و اعتبارسنجی آموزش مهندسی گامهای مؤثری برداشته شده و ساختار سازی به عمل آمده است. تجربههای ملی و بینالمللی در ارزیابی آموزشعالی نشان میدهد که ارزیابی درونی و ارزیابی برونی متداولترین رویکردهای سنجش و ارتقای کیفیت در آموزشعالی است. اما در کشورهای درحال توسعه اگر امکان مشارکت اعضای هیئت علمی در فرایند ارزیابی فراهم نشود، عمل ارزیابی صرفاً اقدامی اداری (بوروکراتیک) جلوهگر میشود و تأثیر آن بر بهبود کیفیت ناچیز خواهد بود. با توجه به مطالب یادشده، در این مقاله ابتدا بهشیوههای مرسوم ارزیابی و اعتبارسنجی آموزش مهندسی اشاره و سپس، بر ارزیابی برونی تأکید شده است. پس از آن، در باره تدوین عوامل مورد ارزیابی، ملاکها و نشانگرها و الزامات قضاوت در باره کیفیت بحث شده و بر ضرورت مشارکت اعضای هیئت علمی در فرایند قضاوت تأکید و سرانجام، پیشنهادهایی برای ارزیابی کیفیت آموزش مهندسی در ایران ارائه شده است.https://ijee.ias.ac.ir/article_2614_66ab64a185fc095c30ec97bf2e91c9d2.pdfفرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایرانفصلنامه آموزش مهندسی ایران1607-2316145420120901Surveying the effectiveness of E-learning on developing and improving knowledge and skills of engineers in Rasa Niro Electronic Engineers Co.بررسی تأثیر یادگیری الکترونیکی بر توسعه دانش و بهبود مهارتهای شغلی مهندسان (مورد پژوهی: شرکت مهندسی برق رسا نیرو)5775261510.22047/ijee.2012.2615FAسعید هداوندمدیر آموزش پژوهشگاه الکترونیک ایرانفرهاد مشیر زادهمدیر مرکز آموزشهای الکترونیکی شرکت رسا نیرومهدی رئیسیکارشناس آموزش مرکز آموزشهای الکترونیکی شرکت رسا نیروJournal Article20110830Today, E-learning as a new approach, is at the stage of developing and improving Therefore, So surveying the elements that influence on it, and their conclusions can improve the quality of teaching-learning procedure. In this project, we will study the influence of E-learning on developing and improving job skills and knowledge of engineers in Electronic Engineering Rasa Niro Co. Our statistical community includes 283 engineers who had received at least, 120 hours of their professional education in 2010, by network and E-training. While it was impossible to investigate the whole statistical community, a sample volume with using Morgan table, 150-person-community were determined, and testable cases were based on simple random sampling. Then the prepared questionnaires were presented to them. The questionnaire contains 30 questions of respond close based on α-coefficient of Kronbakh, its validation was 87% and showed a reasonable conclusion. Our finding revealed that, the level of E-learning in the case of developing knowledge, improving job skills and developing professional abilities of engineers, are below the mean-level. So these courses could not accomplish their goalsامروزه، یادگیری الکترونیکی بهعنوان رویکردی نوین در مرحله رشد و تکامل قرار دارد و لذا، مطالعه عوامل مؤثر بر اینگونه یادگیریها و نتایج برآمده از آنها میتواند بر ارتقای کیفیت فرایندهای یاددهی ـ یادگیری بیفزاید. در این پژوهش تأثیر یادگیری الکترونیکی بر توسعه دانش و بهبود مهارتهای شغلی مهندسان شرکت مهندسی برق رسا نیرو بررسی شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل 283 نفر از مهندسانی است که در سال 1389، حداقل 120 ساعت از آموزشهای حرفهای خود را به شیوه مجازی و تحت شبکه دریافت کردهاند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 150 نفر تعیین شد و آزمودنیها بر اساس روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند و پرسشنامههای تهیه شده در اختیار آنان قرار گرفت. پرسشنامه متشکل از 30 سؤال بسته پاسخ است که پایایی آن از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ 87/. برآورد شده است که نشان میدهد از دقت مناسبی برخوردار است. یافتههای پژوهش نشان داد که دورههای الکترونیکی اجرا شده در مؤلفههای توسعه دانش، بهبود مهارتهای شغلی و ایجاد شایستگیهای حرفهای مهندسان کمتر از سطح متوسط بوده و نتوانسته است اهداف مورد نظر را برآورده سازد.https://ijee.ias.ac.ir/article_2615_8f64534c21327c8203e3a22f4b2fdd4a.pdfفرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایرانفصلنامه آموزش مهندسی ایران1607-2316145420120901Internal evaluation and its roles in improving the quality of technique & engineering training, Case: Department of Technique and Engineering Faculty at Shahed Universityارزیابی درونی و نقش آن در بهبود کیفیت آموزش فنی و مهندسی؛ مورد: گروههای آموزشی فنی و مهندسی دانشگاه شاهد7796261610.22047/ijee.2012.2616FAمجید دارابیکارشناسی ارشد دانشگاه شاهدفرانک مختاریاندانشجوی دکتری دانشگاه تهرانمحسن فرمهینی فراهانیاستاد یار دانشگاه شاهدکوروش اسماعیلیکارشناس ارشد سنجش و اندازه گیری ،دانشگاه علامه طباطباییJournal Article20111214Internal evaluation is a process in which faculty members of departments make judgments about their own performance and plan to improve their future activities. Internal evaluation in the department can be an effective step for increasing the quality of higher education system. Internal evaluation with data collection, analysis and feedback, supports management in decision-making. As internal evaluation project has been performed and approved in different departments of technique & engineering faculty at Shahed University. In the present paper the meta-analysis of the reports are presented. These departments include: 1) Department of Electrical Engineering 2) Department of Computer Engineering and3) Department of Medical Engineering. Data have been collected by analyzing internal evaluation reports. At the end, a framework for improving the quality of teaching and research has been recommended ارزیابی درونی گروههای آموزشی دانشگاهها فرایندی است که در آن اعضای هیئت علمی گروهها در خصوص عملکرد خود قضاوت و تعیین میکنند که از نظر کیفیت در ابعاد مختلف در چه جایگاهی قرار دارند و پس از مشخص شدن سطح کیفیت عملکرد خود، میتوانند از نتایج بهدست آمده بهعنوان دادههایی برای برنامهریزی بهمنظور بهبود فعالیتهای آینده استفاده کنند. لذا، با توجه به اینکه گروههای آموزشی بهعنوان زیر نظام دانشگاهها به حساب میآیند و بهبود کیفیت دانشگاهها وابسته به بهبود کیفیت گروههای آموزشی است، ارزیابی درونی در گروههای آموزشی میتواند گامی مؤثر در رشد کیفی نظام آموزشعالی باشد. ارزیابی درونی با جمعآوری اطلاعات، تحلیل و بازخورد آن میتواند پشتیبان تصمیمگیریهای مدیریت باشد؛ لذا، با توجه به ارزیابی درونی صورت گرفته در برخی از گروههای فنی و مهندسی دانشگاه شاهد، در پژوهش حاضر گزارشهای ارزیابی درونی تأیید شده برای اهداف: 1. بررسی سازکار اعتبارسنجی در گروههای مهندسی دانشگاه شاهد؛ 2. بررسی سطح کیفی گروههای مهندسی دانشگاه شاهد؛ 3. بررسی پیشنهادهای گروههای آموزشی در خصوص بهبود کیفیت؛ 4. بررسی راهکارهای کاربست پیشنهادهای ارائه شده از ارزیابی درونی گروههای آموزشی تحلیل شده است. به منظور اجرای پژوهش حاضر از روش مطالعه کتابخانهای و بررسی اسناد و مدارک و نیز تحلیل محتوای گزارشهای تأیید شده ارزیابی درونی در سه گروه آموزشی گروه مهندسی برق ـ قدرت، گروه مهندسی کامپیوتر و گروه مهندسی پزشکی استفاده شد. پس از بررسی پیشنهادهای ارائه شده توسط گروههای مجری ارزیابی درونی، پیشنهادهای کلیدی استخراج و در خاتمه چارچوبی در خصوص کاربست پیشنهادهای مذکور برای بهبود و ارتقای کیفیت آموزشی و پژوهش ارائه شده است.https://ijee.ias.ac.ir/article_2616_433fe96495a8af0d50643fe630f660af.pdfفرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایرانفصلنامه آموزش مهندسی ایران1607-2316145420120901The analysis of status of innovation curriculum acceptance (The case study of engineering departments at university of Isfahan and Isfahan University of Technology)تحلیل وضعیت پذیرش نوآوری برنامه درسی؛ مطالعه موردی گروههای فنی و مهندسی دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه اصفهان97115261710.22047/ijee.2012.2617FAستاره موسویدانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و. روانشناسی دانشگاه اصفهانجلال جبل عاملیعضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان ، گروه تکنولوژی آموزشیJournal Article20120118The aim of this study was to analyze the status of curriculum innovation acceptance based on faculty members of engineering departments atUniversityofIsfahanand Isfahan University of Technology. The questions of this study were developed with respect to innovational styles of curriculum (including goals, content, teaching-learning strategies, and evaluation methods) and then were examined. The statistical population of this study were faculty members of engineering departments atUniversityofIsfahanand Isfahan University of Technology in 2010-2011. The samples include some faculty members of engineering and sciences departments atUniversityofIsfahanand Isfahan University of Technology. In order to select sample members, classification sampling method based on population size has been used. Then 92 faculty members were selected as sample members (20 faculty members fromUniversityofIsfahanand 72 faculty members from Isfahan University of Technology). In order to collect data, library method and researcher-developed questionnaire were used. Stability of this questionnaire measured through Cronbach’s Alpha and its coefficient was 95%. Also content and formal reliability of questionnaire accepted by 10 professionals and professors in curriculum field. The results of this study indicated that rate of innovation acceptance in goals, content, teaching-learning strategies, and evaluation methods were more than average level of curriculum. هدف این پژوهش تحلیل وضعیت پذیرش نوآوری برنامه درسی از دیدگاه اعضای هیئت علمی گروههای فنی و مهندسی شاغل به کار در دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه اصفهان بوده است. سؤالات تحقیق با در نظرگرفتن الگوهای نوآوری برنامه درسی (هدفها، محتوا، راهبردهای یاددهی ـ یادگیری و روشهای ارزشیابی) تدوین و بررسی شد. جامعه آماری این پژوهش را اعضای هیئت علمی گروههای فنی و مهندسی شاغل به کار در سال تحصیلی 90- 1389 دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه اصفهان تشکیل دادند. نمونه آماری پژوهش برخی از اعضای هیئت علمی گروههای فنی و مهندسی و علوم پایه شاغل به کار در دانشگاه صنعتی اصفهان بودند. در انتخاب اعضای هیئت علمی از روش نمونهگیری طبقه بندی متناسب با حجم استفاده شده است و 90 نفر از دانشگاه (20 نفر از دانشکده فنی ـ مهندسی دانشگاه اصفهان و 72 نفر از دانشکده فنی ـ مهندسی دانشگاه صنعتی اصفهان) به عنوان نمونه انتخاب شدند. دادههای مورد نیاز پژوهش از طریق دو ابزار اسناد و مدارک و پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شده است. ضریب پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ 95/0 بهدست آمد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه را ده نفر از متخصصان و کارشناسان برنامهریزی درسی و مدیریت آموزشی تأیید کردند. یافتهها نشان داده است که از نظر پاسخگویان میزان پذیرش نوآوری در هدفها، محتوا، راهبردهای یاددهی و یادگیری و شیوههای ارزشیابی برنامه درسی باید بیش از سطح متوسط در برنامه درسی مد نظر قرار گیرد.https://ijee.ias.ac.ir/article_2617_8d78f1249c15866ee50980033a323baa.pdfفرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایرانفصلنامه آموزش مهندسی ایران1607-2316145420120901A comparative study on teaching methods of engineering drawing course 1مطالعه مقایسه¬ای در باره شیوه های تدریس درس نقشه کشی صنعتی 1117137261810.22047/ijee.2012.2618FAمهدی متقی پورمربی مرکز گرافیک مهندسی دانشگاه صنعتی شریفJournal Article20110710According to the modeling software and computer technology, teaching engineering graphics courses in Iranian universities must be improved similar to other top universities in the world which have changed since 2000. However, based on the technology and equipment in Iran, these changes should be in a way that students could learn subjects accompany. With modeling software so that there is no worry about ancient professor’s method of teaching. I introduced this modern teaching method in engineering graphics center of Sharif University of Technology in 2007. In this paper I compare the modern teaching method with the old fashion one in engineering drawing course according to the tests and evaluations collected from students. The conclusion was that this modern method has a better effect in the learning of students با توجه به ورود نرمافزارهای مدلسازی و فناوری کامپیوتری، آموزش دروس گرافیک مهندسی در دانشگاههای ایران باید مثل سایر دانشگاههای معتبر دنیا که حدوداً از سال 2000 تغییر کرده است، دستخوش تغییرات شود. از طرفی، با توجه به امکانات موجود در کشور این تغییرات باید به نحوی اعمال شود تا دانشجویان بتوانند علاوه بر یادگیری کار با نرمافزارهای مدلسازی، مطالب درسی خود را با توجه به نگرانی استادان سنتی کار، مطابق گذشته فرا گیرند. آموزش بر اساس شیوه مدرن را نویسنده از سال 1387 در مرکز گرافیک مهندسی دانشگاه صنعتی شریف اجرا کرده است. در این نوشتار تغییر شیوه آموزش درس نقشه کشی صنعتی 1 از سنتی به مدرن با توجه به آزمون و فرمهای ارزشیابی گرفته شده از دانشجویان بررسی و مشخص شد که شیوه مدرن تأثیر بیشتری بر یادگیری دانشجویان میگذارد. https://ijee.ias.ac.ir/article_2618_72726d22845bdfea83228c5c72df3463.pdfفرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایرانفصلنامه آموزش مهندسی ایران1607-2316145420120901Karaji 's levels; practical examples for use in classrooms of civil and surveying engineeringترازهای کرجی؛ نمونه¬های کاربردی برای استفاده در کلاسهای درس و رشته مهندسی نقشه¬برداری139161261910.22047/ijee.2012.2619FAغلامحسین رحیمیاستاد دانشگاه مهندسی دانشگاه تربیت مدرسJournal Article20110720The present paper introduces one of the most important engineering works of Islamic civilization written by the prominent Iranian mathematician and engineer named Karaji in the fifth century/eleventh. AD entitled exploration and Extract of Hidden Waters (Inbat al-miyah al-khafiya). This paper aims to show this fact that after nearly a thousand years of writing this book, how parts of the book as a historical record and portions of it as an introduction to the scientific debate on surveying classrooms, directly or indirectly, can be used. For this purpose, Karji’s book exploration and Extract of Hidden Waters is considered. The surveying tools described in the book is briefly introduced. Then, two instruments invented by Karaji, namely a calibrated plumb level for surveying and its chain and stave, and a dioptre - like leveling instrument are explained. Karaji gives a complete description of them and demonstration of theorems for their use. It is shown that by using samples and examples contained in the book, new scientific issues for students of civil and surveying engineering can be designed and explained. Finally, materials and discussion points that can be used in the classrooms are suggested. At the end, Karaji's problem concerning calibrating the level is also mathematically formulated and described.در مقاله حاضر یکی از مهمترین کتابهای مربوط به مهندسی تمدن اسلامی، که ریاضیدان و مهندس برجسته ایرانی به نام کرجی آن را در قرن پنجم هـ/ یازده م. نوشته است، معرفی شده است. هدف اصلی در این مقاله نشان دادن این واقعیت است که چگونه با گذشت حدود هزار سال از تألیف کتاب، بخشهایی از آن را بهعنوان سابقه تاریخی و بخشهایی را بهعنوان مقدمه ورود به بحث علمی و نیز مستقیم یا غیر مستقیم در کلاسهای درس نقشه برداری میتوان استفاده کرد. بدین ترتیب، با استفاده از نمونهها و مثالهای مندرج در این کتاب مباحث جدید علمی را برای دانشجویان مهندسی عمران و نقشه برداری میتوان تشریح و تفهیم کرد. در این مقاله با توجه به کتاب "استخراج آبهای پنهانی" تألیف کرجی، ابزارهای نقشه برداری تشریح شده در کتاب بهعنوان نمونه انتخاب و به دو نوآوری مهم در طراحی، ساخت و استفاده از ابزارهای نقشه برداری اشاره و در نهایت، مباحث مورد استفاده در کلاسهای درس، پیشنهاد شده است.https://ijee.ias.ac.ir/article_2619_174c9cd05c1866153cacff3b393e7ca4.pdf