نگرشی بر مشکلات آموزشی و پژوهشی دوره های دکترای مهندسی در دانشگاه های کشور

اسلامی, محمدرضا; توحیدی, ناصر; جبه دار مارالانی, پرویز; حجازی, جلال; دانشی, غلامحسین; سهراب پور, سعید; سهراب پور, مصطفی; شایگان, جلال; طاهری انارکی, منصور; کرمی, قدرت الله; گودرزنیا, ایرج; یعقوبی, محمود

doi:10.22047/ijee.2001.2043

نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

¹ استاد دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر

² استاد دانشکده مهندسی مواد و متاورژی دانشگاه تهران

³ استاد دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران

⁴ استاد دانشکده مهندسی مواد و متالورژی دانشگاه علم و صنعت ایران

⁵ استاد دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف

⁶ استاد دانشگاه صنعتی شریف

⁷ استاد دانشکده مهندسی شیمی و نفت دانشگاه صنعتی شریف

⁸ استاد دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه شیراز

⁹ استاد دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه شیراز

https://doi.org/10.22047/ijee.2001.2043

چکیده

دو عامل اصلی برای رسیدن به هر هدفی لازم است. اولین عامل، پیش بینی و برنامه ریزی و مدیریت سالم، هوشمند و قوی و عامل دوم، تأمین نیازهای مالی از منابع مناسب است. امروزه، همگان بر این عقیده اند که سیستم آموزش عالی یک کشور پشتوانه و عصاره معنوی، اجتماعی و صنعتی آن کشور است و در حقیقت، حضور استادان وفارغ التحصیلان کارآمد است که هویت علمی، فنی و مدیریتی یک کشور را می سازد و موجب افتخار و سر بلندی و پیشرفت یک ملت می شود. این ویژگی زمانی جلوه خود را نشان می دهد که به بالاترین مرتبه دانشگاهی، یعنی فارغ التحصیلان و دانشجویان دکترا توجه بیشتری مبذول داریم، سرمایه گذاری برای تربیت نیروهای متخصص در این رده علمی به معنی پرورش استادان با سواد و با شخصیت و مشاوران صنعتی متبحر و اندیشمند است. بنابراین باید در این راه تمام مقدمات لازم برای پیشبرد بینش علمی و توانایی فنی آنها در کشور فراهم شود. در این مقاله آمار تحلیلی از نظرهای استادان و دانشجویان در مورد مشکلات آموزشی و پژوهشی که به همت گروه علوم مهندسی فرهنگستان علوم به انجام رسیده است، ارائه می گردد. اگر به نتایج بررسی ها پرداخته شود، ملاحظه می شود که گسترش کمیت، نبودن مدیریت مناسب، کمبود حمایت های مالی و اهمیت ندادن به علم در کشور از مشکلات عمده این دوره ها شمرده شده است.

کلیدواژه‌ها