نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی
نویسنده
استاد مهندسی زمین، دانشکده فنی دانشگاه تهران
چکیده
توانایی حرفه‌ای را می‌توان ارتباط پیچیده‌ای میان سه مقولۀ دانش، مهارت و نگرش به حساب آورد. بدین منظور، یک برنامۀ آموزش مهندسی باید بتواند دانش آموختگانی تربیت کند که ضمن داشتن دانش کافی از مبانی علوم و مهندسی، مهارت و توانایی در ارتباطات، کارگروهی و خود آموزی و نیز نگرش درستی به محتوای اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی مهندسی و آموزش مداوم داشته باشند. هر برنامه آموزش مهندسی باید علاوه بر اهداف تعریف شده، نظامی برای ارزیابی دستاوردها؛ یعنی میزان دستیابی به این هدفها داشته باشد تا بتواند میزان آمادگی دانش آموختگان خود را برای مواجهه با واقعیتهای دنیای کار ارزیابی کند. در کشور ما، با وجود افزایش بی‌سابقه تعداد مراکز آموزشی و تنوع برنامههای درسی در طی دو دهه گذشته، توجه مشابهی به ارزیابی مستقل برنامههای آموزشی و محصولات آنها؛ یعنی دانش‌آموختگان صورت نگرفته است. به دنبال تأسیس انجمن آموزش مهندسی ایران در سال 1388، برقراری سازکاری برای ارزشیابی برنامههای آموزش مهندسی در دستورکار قرار گرفت. در همین خصوص، سازمان ارزشیابی آموزش مهندسی ایران، شکل گرفت. فرایند ارزشیابی مورد نظر این سازمان متشکل از دو مرحلۀ ارزیابی درونی و بیرونی است. ارزیابی درونی توسط خود مؤسسه آموزشی و با در نظرگرفتن ملاکهای از پیش تعیین شده صورت می‌گیرد. ارزیابی بیرونی را نیز سازمان ارزشیابی انجام می دهد و با توجه به گزارش ارزیابی درونی، میزان دستیابی به دستاوردهای آموزش مهندسی و بهبود کیفیت برنامه را می‌سنجد. در مقاله حاضر سازکاری برای اجرای فرایند ارزشیابی برنامههای آموزش مهندسی ایران، شامل ارزیابیهای درونی و بیرونی، عرضه می‌‌شود
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Accreditation process of Iran’s engineering education programs
نویسنده [English]
- Hossen Memarian
Professor of Geo-Engineering,College of Engineering, University of Tehran
چکیده [English]
Professional ability can be considered as a complex relationship between the three concepts of knowledge, skill, and attitude. Therefore, an engineering education program should educate graduates, who in addition to having enough knowledge of engineering concepts, also have skill and ability in communication, teamwork, self-learning and have the right attitude toward the social, economical, and environmental contents of engineering and continuous education. In order to assess the graduates’ preparedness to encounter the realities of the job market, every engineering education program, in addition to its defined objectives, should have a system for assessment of the program’s outcomes; i.e., to what extent those objectives were fulfilled. In Iran, despite the considerable increase in the number of educational institutions and diversity of course programs within the last two decades, a similar attention has not been paid to the independent assessment of educational programs and their products, i.e., the graduates. Following the establishment of the Engineering Education Association of Iran in 2009, executing a mechanism for accreditation of Iran’s engineering education programs became a priority in the action plan. With this mindset, the Organization for Accreditation of Iran’s Engineering Education is founded. The target accreditation process of this organization consists of two phases of internal and external assessment. Internal assessment is conducted by the educational institution and according to the predefined criteria. External assessment is conducted by the accreditation organization, and measures the amount of engineering education outcomes and program’s quality improvement with the consideration of the internal assessment report. This paper presents a mechanism for the execution of the accreditation process of Iran’s engineering education programs, including internal and external assessments.
کلیدواژه‌ها [English]
- accreditation
- internal assessment
- external assessment
- accreditation criteria
- Engineering Education Accreditation Organization of Iran
)