بررسی میزان آگاهی اعضای هیئت علمی اعضای هیئت علمی گروه‌های فنی و مهندسی دانشگاههای اصفهان و صنعتی اصفهان از مؤلفه‌های اساسی نوآوری برنامه‌ریزی درسی و میزان کاربست آنها
1استادیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان
2دانشجوی دکتری، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی
3استاد دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان
4دانشیار دانشگاه هنر اصفهان
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی میزان آگاهی اعضای هیأت علمی گروه‌های فنی و مهندسی شاغل به کار در دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه اصفهان از نوآوری در مؤلفه‌های اساسی برنامه‌ریزی درسی و ارائه پیشنهادهایی جهت تدوین برنامه درسی های اجرا شده است. در این راستا میزان آگاهی نسبت به عناصر مطرح در برنامه‌ریزی درسی شامل نوآوری در شیوه‌های انتخاب هدف های آموزشی، شیوه‌های انتخاب محتوا، شیوه‌های تنظیم تجربه های یادگیری، شیوه‌های تدریس، و شیوه‌های ارزشیابی مورد بررسی قرار گرفت؛ تا نقاط قوت و ضعف مشاهده شده، جهت استفاده اعضای هیأت علمی در میزان پذیرش نوآوری برنامه درسی مورد استفاده قرار گیرد. جامعه آماری این نمونه آماری پژوهش بخشی از جمعیت اعضای هیأت علمی گروه‌های فنی و مهندسی شاغل به کار در دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه اصفهان هستند. در انتخاب اعضای هیأت علمی از روش نمونه گیری طبقه بندی متناسب با حجم استفاده شده است و 90 نفر از دانشگاه ( 20نفرفنی مهندسی دانشگاه اصفهان و 72 نفر فنی مهندسی دانشگاه صنعتی) به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. داده‌های مورد نیاز پژوهش از طریق دو ابزار، اسناد پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شده است.ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته بر اساس طیف لیکرت بوده است که روایی آن بر اساس نظرخواهی از متخصصین محرز گردید و پایایی آن برابر 0.92 بدست آمد. یافته‌های تحقیق نشان داد که میزان آگاهی اعضای هیأت علمی از نوآوری در مؤلفه‌های انتخاب محتوا، روشهای تدریس، و شیوه‌های ارزشیابی در سطح «زیاد» و در مؤلفه‌های انتخاب هدف های، شیوه‌های تنظیم تجربه های یادگیری در سطح «متوسط» می‌باشد.
ابتدای صفحه