نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسنده

• حسین معماریان

استاد مهندسی زمین،دانشکده فنی دانشگاه تهران

چکیده

پیش نیاز هر اقدامی برای ارتقای آموزش مهندسی ایران شناسایی کاستیهای کنونی آن است. روشی کارامد برای تعیین جایگاه آموزش مهندسی کشور، در مقایسه با آموزشهای مشابه در کشورهای پیشرفته، بررسی ضوابط و ملاکهایی است که برای یک آموزش استاندارد پیشنهاد شده است. مهم‌ترین این ملاکها عبارت‌اند از: وضعیت دانشجویان و آموزشگران، هدفها و دستاوردهای برنامه، محتوای برنامه درسی، فرایند بهبود کیفیت برنامه، امکانات و حمایتهای صورت گرفته از برنامه. مقایسۀ برنامه‌های آموزش مهندسی کشور با این ملاکها نشان می‌دهد که محتوای فنی اغلب آنها کم و بیش مناسب است. در برنامه‌های آموزش مهندسی ایران توجه اصلی بر دانش‌افزایی است و بر آموزش علوم مهندسی تأکید و به ‌مسائلی چون توسعۀ مهارتها و نگرشهای مورد نیاز برای کار حرفه‌ای، توجه کمتری شده است. این در حالی است که تأکید آموزش مهندسی مدرن بر دستاوردها نیست؛ یعنی آن‌ چیزی که دانش‌آموختگان یک برنامه آموزش مهندسی فرا گرفته‌اند یا کاری که قادر به ‌انجام دادن آن هستند. مناسب‌ترین راه برای آگاهی از اقناع شدن این ملاک‌، ارزشیابی برنامه توسط یک سازمان مستقل است. گذر موفقیت‌آمیز از فرایند ارزشیابی در سطح ملی و سپس، بین‌المللی مستلزم رفع کاستیهای برنامه است. نظر به ‌اینکه در کوتاه مدت نمی‌توان به ‌یک برنامۀ آرمانی دست یافت، کمبودها را می‌توان اولویت‌بندی کرد و در مرحلۀ اول تمرکز را بر موارد دارای اهمیت بیشتر قرار داد. در این مقاله کاستیهای عمومی برنامه‌های آموزش مهندسی در کشور ایران در مقایسه با ملاکهای در نظر گرفته شده برای برنامه‌های آموزشی مشابه در دیگر کشور‌ها، بررسی و برخی از مهم‌ترین موانع در راه ارزشیابی موفق این برنامه‌ها تشریح و پیشنهادهایی برای برطرف کردن آنها ارائه شده است.

کلیدواژه‌ها

• آموزش مهندسی
• ملاکهای ارزیابی
• دستاوردهای آموزش
• ارزشیابی
• ایران

عنوان مقاله [English]

• Deficiencies of Iran’s engineering education programs

نویسنده [English]

• Hossen Memarian

Professor of Geo- Engineering,College of Engineering, University of Tehran

چکیده [English]

The prerequisite of any method to promote engineering education inIranis the identification of its current deficiencies. A functional method to determine where Iran’s engineering education stands among similar education programs in the developed countries is to assess the regulations and criteria that have been suggested for a standard education. The most important of these criteria are: the situation of students and instructors, objectives and outcomes of the program, the course content of the program, process for improvement of program quality, facilities and supports endorsing the program. ComparingIran’s engineering education programs with these criteria shows that the technical content ofIran’s engineering programs are more or less appropriate.Iran’s engineering education programs have mainly concentrated on transferring knowledge and have emphasized on education of engineering sciences. On the other hand, they have paid less attention to important aspects like development of skills and attitudes required for professional work. This is while the emphasis of modern engineering education is on outcomes, i.e., what the graduates of an engineering education program have leaned or are able to perform. The most appropriate way to address this criterion is the accreditation by an independent organization. Successful accomplishment of the accreditation process in national, and then international level, requires the ratification of the program’s deficiencies. Considering that it is not possible to reach an ideal program in short term, deficiencies can be prioritized; and focus should be made on more significant factors first. In the present paper, the general deficiencies ofIran’s engineering education programs are assessed in comparison with the criteria for similar education programs in other countries, and some of the most important obstacles in the way of successful accreditation of these programs are explained. Suggestions on how to overcome those obstacles are also presented.

کلیدواژه‌ها [English]

• Engineering education
• Assessment Criteria
• education outcomes
• accreditation
• Iran