نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

• نرگس سجادیه ¹
• سمیه لیاقت ²

¹ دانشجوی دکتری فلسفی تعلیم و تربیت، دانشگاه تهران

² دانشجوی دکتری سنجش و ارزشیابی، دانشگاه تهران

چکیده

توافقنامه¬های بین¬المللی اعتبار بخشی آموزش مهندسی توافقنامه¬هایی هستند که در آنها کشورهای عضو تجربه¬های خویش در خصوص فرایندها، سیاستگذاریها و روندهای اعطای مدارک مهندسی را با یکدیگر مبادله می¬کنند و آنها را مورد ارزیابی و مقایسه قرار می¬دهند. قواعد و قوانین، روندها و فرایندهای مورد استفاده در این توافقنامه¬ها در پی آن هستند تا الزامات آکادمیک مهندسی را مشخص سازند. جهانی بودن این الزامات و سیاستگذاریها به همنوایی آموزش مهندسی در کشورهای مختلف منجر خواهد شد. همچنین، تأکید توافقنامه¬ها بر پذیرش توسط نهادهای غیر دولتی، با مستقل ساختن جریان ارزشیابی، آن را از روایی بیشتری برخوردار خواهد ساخت. در مقاله حاضر تلاش شده است تا با بررسی توافقنامه¬های واشنگتن، سیدنی و دوبلین، تهدیدها و فرصتهای عضویت برای آموزش مهندسی ایران بیان شود. بررسیهای این پژوهش نشان می¬دهد که ابعاد توافقنامه¬های بین¬المللی شامل اهداف، محتوا و سیاستگذاریهای آموزش مهندسی است. توجه به این ابعاد برخی از استانداردهای بین¬المللی آموزش مهندسی را روشن می¬سازد. بنابراین، تعیین مؤلفه¬های غایبِ آموزش مهندسی موجود، ما را به اصلاح و تغییر آن رهنمون می¬شود. توجه نظام مهندسی کشور به توافقنامه¬ها آموزش مهندسی را به استانداردهای بین¬المللی نزدیک و آن را به¬گونه¬ای واقعی¬تر باز تعریف می¬کند. از سویی، تمرکز توافقنامه¬ها بر بروندادهای نظام آموزش مهندسی، استقلال اعضا در طراحی سازکارهای دستیابی به استانداردهای بروندادی حفظ و بومی ماندن آموزش مهندسی را تضمین می¬کند. اعتبار بخشی بین¬المللی مدارک مهندسی نوید بخش افقهای تازه شغلی برای فارغ¬التحصیلان مهندسی خواهد بود. در عین حال، فاصله وضعیت فعلی آموزش مهندسی با وضعیت مورد درخواست این توافقنامه¬ها و نیز چالشهای پیش¬روی سرمایه¬های انسانی و فرصتهای شغلی مطرح در نظام مهندسی از جمله دشواریهای عضویت به¬ شمار می-رود. با توجه به فرصتها و چالشهای مذکور، پیشنهاد مقاله¬، طراحی سازکارهایی بومی برای دستیابی به استانداردهای توافقنامه و رصد نتایج آن است. پس از طی این دوره و بر اساس نتایج به دست آمده، امکان تصمیم¬گیری در خصوص عضویت یا عدم عضویت فراهم خواهد شد.

کلیدواژه‌ها

• آموزش مهندسی
• توافقنامه
• اعتبار بخشی و ارزشیابی

عنوان مقاله [English]

Engineering Education, International Accords: Perspectives and Challenges

نویسندگان [English]

• Narges Sajadieh ¹
• Somayyeh Liaghat ²

¹ Ph.D.Student in Philosophy of Education, University of Tehran, Faculty of Human Science

² ph.D. Student, University of Tehran, Faculty of Human Science

چکیده [English]

The International Accords for accrediting engineering degree programs, are some agreements in which the member countries (signatories) evaluate, compare and share with each other their experiences about procedures, policies and criteria used in accrediting engineering academic programs. Rules and procedures made under these agreements, engineering degree programs are defined as the programs through which practitioners normally satisfy the academic requirements. These policies and requirements are global, so the engineering education could be consistent in different countries. Also the independence of the academic institutions delivering accredited or recognized programs increases theirs validity. This article review the Washington Accord, Sydney Accord and Dublin Accord and states opportunities and challenges for Iran's participating/ signatory. This survey studied the dimensions of the International Agreements including: purposes, content and policies. Considering these three dimensions the engineering education standards are determined. Therefore, finding the missed components of engineering education could lead us to improve and reform our engineering educational systems. Moreover, regarding the agreements in our engineering system, leads us to meet the international standards and redefine it more relevant with the real world. On the other hand, agreements attention to outputs of engineering educational systems will guarantee the independence of signatories in designing arrangements. In addition, these arrangements cause to meet the output standards and at the same time maintain the local view of engineering education. International accrediting for engineering degrees could open new perspectives to occupational opportunities for engineering graduates. However, the distance between our engineering education status and what is required for agreements, the challenges for human capital and occupational opportunities in engineering system are the difficulties in front of being a participating/signatory. Keep in mind these things, we should design local arrangements to meet the standards of agreements and monitoring the results. So, after this period of attempts, we could make

کلیدواژه‌ها [English]

• engineering education
• international accords
• accreditation
• Validation